Κωστής Μαραβέγιας: "Επιπόλαια και απερίσκεπτη η Αριστερά"
O Κωστής Μαραβέγιας σε συνέντευξή του στο iefimerida.gr δεν μπορούσε να μην τοποθετεί για το πολιτικό τοπίο αλλά και να σχολιάσει μέχρι και τον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα.
Σε ερώτηση για τον Αλέξη Τσίπρα και στο εάν πιστεύει ότι ο πρωθυπουργός έχει στόχο, απαντά: «Δεν θέλω να μιλήσω προσωπικά για κανέναν. Πολλοί πάντως θέλουν το καλύτερο, ίσως δεν ξέρουν τον τρόπο. Οχι όμως ότι θέλουν το κακό. Ολο αυτό εμένα μου βγάζει μια παιδικότητα, με την έννοια της απερισκεψίας, της επιπολαιότητας. Χτυπήσαμε το χέρι στο τραπέζι και είπαμε ότι θέλουμε πίσω αυτά που είχαμε. Και τελικά καταλαβαίνεις ότι δεν ήταν αυτό που είχες στο μυαλό σου και σαν γκρινιάρικο παιδί επιμένεις και επιμένεις, κι όταν δεις ότι δεν σου κάνουν το χατήρι, αποσύρεσαι με έναν τρόπο ανώριμο».
- Βλέπετε να αλλάζει το τοπίο γύρω μας;
«Εχουν σιγήσει εκείνοι που ήταν επικριτικοί ως και διχαστικοί. Εγιναν πιο ήπιοι, ενώ αρκετοί έχουν δηλώσει δημοσίως όταν έκαναν λάθος και απογοητεύθηκαν. Αυτό το υπερκαταγγελτικό πνεύμα που κατάντησε διχαστικό, νομίζω ότι έχει λίγο απορροφηθεί, μαζί με την αίσθηση ενός γενικότερου κλίματος ότι θα ζήσουμε αυτά που δεν ζήσαμε ποτέ. Δεν είχαμε αναλύσει το θέμα πριν. Το αναλύσαμε μετά. Πρώτα κάναμε πράξη, μετά είδαμε ότι δεν πήγε καλά και αρχίσαμε να ψάχνουμε τι πήγε λάθος... Σπασμωδικός τρόπος λειτουργίας».
- Μήπως σας «κατηγορούν» ότι δεν είστε αριστερός;
«Οχι, δεν νομίζω. Είναι κυρίως θέμα life style. Υπάρχουν κάποια στερεότυπα. Αν κάποιος έχει έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής δεν μπορεί να εκφράσει και την άποψή του και τη θέση του για σοβαρά και φλέγοντα ζητήματα. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να δηλώσεις τι είσαι. Υπάρχει μια μυωπική εικόνα για ανθρώπους τους οποίους δεν ξέρουμε και τους κατατάσσουμε σε κουτάκια. Είναι ξεπερασμένα πράγματα αυτά.
- Στοιχεία εκφασισμού έχετε παρατηρήσει;
«Ναι, και αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα για μένα. Τα εντοπίζω στην καθημερινότητα, στον δημόσιο λόγο, στη Βουλή, παντού. Παντού τα βλέπω. Εγώ θυμάμαι την Ελλάδα από τον Ανδρέα Παπανδρέου και μετά _κομβικό σημείο. Θυμάμαι τον τραμπουκισμό. Θυμάμαι στη γειτονιά μου, στο Αγρίνιο που μεγάλωσα, να ακούω φασαρίες και να μου λέει η μάνα μου, “μη φοβάσαι αγόρι μου, τραμπούκοι είναι”. Πιθανόν ο τραμπούκος του τότε είναι ο φασίστας του σήμερα. Πρέπει να φωτίσουμε το καλό, το διαφορετικό, την ελπίδα, ώστε να μην βρουν συμπαραστάτες όσοι έχουν μια τέτοια τάση.
